Książka jest chronologicznie drugim opracowaniem twórczości Siemiradzkiego po monografii Stanisława Lewandowskiego (1904 oraz 1911).

Została w 1990 roku złożona w warszawskim Wydawnictwie Interpress, które jednak zostało zamknięte w 1991. Mimo starań (dziś nieżyjących) autorów nie udało się jej wydać. Książka składa się z dwóch części. Pierwsza, autorstwa Józefa Dużyka, to biografia artysty, która syntetyzuje materiał z wcześniejszej książki Siemiradzki. Opowieść biograficzna (Warszawa 1986). Druga część, napisana przez Piotra Szuberta, jest charakterystyką twórczości opartą na jego własnych badaniach.