Na przełomie XX i XXI wieku David Hockney, wpływowy brytyjski artysta, wywołał poruszenie w świecie sztuki, nauki i mediów. Zasugerował, że malarze już w XV, a nie dopiero w XVII stuleciu zaczęli się wspomagać narzędziami optycznymi w celu osiągnięcia wysokiego poziomu realizmu w dziełach. Hockney poparł tę hipotezę eksperymentami, w których połączył swoje doświadczenie artystyczne, znajomość dziejów malarstwa i zainteresowanie nowoczesnymi technologiami z wiedzą zaczerpniętą z dawnych traktatów o sztuce i optyce. Niniejsza książka jest pierwszym szerokim ujęciem interpretacyjnym eksperymentów Hockneya i sytuuje je zarówno w kontekście całej jego twórczości, jak i postaw wybranych współczesnych artystów, którzy także szukali w sztuce dawnej odpowiedzi na nurtujące ich problemy.

Spis treści
Wstęp
Konstrukcja tekstu
Metody badawcze
Stan badań i literatura przedmiotu
Podziękowania
Zarys biografii artystycznej Davida Hockneya

I. Hockney eksperymentator
Wiedza tajemna
Sekrety artystów
„Stare sztuczki” czy „zraniona duma krytyków sztuki”?
Hockney w świecie nauki
Na obcym terenie
Przeciąganie liny
„Historycy sztuki dziś już nie rysują”
Intuicja – narzędzie badawcze
Artysta-uczony?

II. W konfrontacji z przeszłością
Tradycja i innowacja
Pyrrusowe zwycięstwo
Fotografia – sztuka, rzemiosło, technika, hobby
Autor i czytelnik
Reżyser i aktor
Sztuka na „pofotograficzne czasy”

III. Wspólnota doświadczenia
Hockney i Balthus, czyli rekonstrukcja a reinterpretacja
Dyskusja z modernizmem
Kalifornijski impuls
Rewizja modernizmu
„Angielskość” eksperymentów optycznych Hockneya

Zakończenie
Spis ilustracji
Bibliografia
Summary: David Hockney’s Experiments
Indeks osobowy